ΜΑΡΤΙΟΣ: Ο Τσαλαπετεινός...ΤΟ ΑΓΡΙΟΚΟΚΟΡΑΚΙ
Ο Τσαλαπετεινός είναι αμέσως μετά τα χελιδόνια, το πουλί που είναι συνδεδεμένο με τον ερχομό της 'Ανοιξης.
Μια άλλη παράδοση τον θέλει να ήταν κάποτε κατοικίδιος, πολύ περήφανος και να τον λένε "αγριοκόκορα".
Καμάρωνε σε κότες και παπιά για την όμορφη μύτη του.
Την πρόσεχε να μην τη λερώνει και την κρατούσε ψηλά. Τη θεωρούσε και σπουδαίο όπλο.
Σε έναν περίπατο όμως, μαζί με τις κότες και τις πάπιες, τους επιτέθηκε μια αλεπού.
Ήταν ο πρώτος που το έβαλε στα πόδια. Η αλεπού έφαγε όλες τις κότες και τις πάπιες και ο Τσαλαπετεινός έγινε αγριοπούλι αφού από την ντροπή του δεν ξαναγύρισε στο κοτέτσι.
Από τα εντυπωσιακά πουλιά της φύσης, ξεχωρίζει από το μακρύ λοφίο του με τις μαύρες μύτες που μπορεί να σηκωθεί.
Ανοιξη, καλοκαίρι και φθινόπωρο, σε ανοικτά σημεία του Πάρκου, θα τον δούμε να αναζητά την τροφή του κυρίως πάνω στο έδαφος ψάχνοντας με το μακρύ και ελαφρά κυρτωμένο ράμφος του για έντομα, νύμφες, σαλιγκάρια και σκουλήκια.
Όταν τον πλησιάσουμε και ενοχληθεί, θα σηκώσει το λοφίο του. Στο επόμενο βήμα μας θα πετάξει νωθρά και κυματιστά, ανοίγοντας χαρακτηριστικά αργά τις φτερούγες του, σαν πεταλούδα.
Φτιάχνει τη φωλιά του σε κουφάλες γέρικων δέντρων, σχισμές βράχων, μερικές φορές και σε κτίρια ή ερείπια.
Ζει σε αραιά δασύλλια, οπωρώνες, πάρκα που έχουν ανοικτές εκτάσεις με γρασίδι και θάμνους.
Ο Τσαλαπετεινός με λίγα λόγια:
Μέγεθος 25-29 εκ. διπλάσιος από ένα Σπουργίτη.
Ξεχωρίζει από το πορτοκαλοκαστανωπό πτέρωμα, τις εγκάρσιες ασπρόμαυρες λωρίδες στις φτερούγες και την ουρά και το μακρύ λοφίο με τις μαύρες μύτες.
Και τα δύο φύλα όμοια.
Καλοκαιρινός επισκέπτης στην Ευρώπη, ξεχειμωνιάζει στην Αφρική και τη Ν. Ισπανία.
Φωνή: ένα χαρακτηριστικό υπόκωφο "που-που-που", ακούγεται από μακριά. Μοιάζει κάπως με της Δεκαοχτούρας.
Φωλιάζει σε κορμούς δέντρων, σχισμές βράχων, κτίρια, ερείπια.
Έχει δυνατά πόδια και δάχτυλα, τρία μπρος - ένα πίσω, με γερά κυρτά νύχια. Τρέφεται με έντομα, νύμφες, σαλιγκάρια, σκουλήκια.
μια άλλη παλιότερη ονομασια του είναι Πούπος λόγω της φωνής του κατ αναλογία με τον Κούκο που πάλι από τη φωνή που ονομάστηκε έτσι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως καλέ μου φίλε είναι από τα ωραιότερα πετούμενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνείς?...
σίγουρα! μετά όμως από τον μελισσοφάγο και την χαλκοκουρούνα
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι απο τα πιο όμορφα είδη δυστυχώς κάποιοι τα σκοτώνουν κ στολίζουν το σαλόνι τους
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ Ανώνυμε.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποιοι τα σκοτώνουν για την πλάκα τους χωρίς κανένα ενδοιασμό....
Και δεν σκοτώνουν μόνο τον τσαλαπετεινό!.... αλλά και τόσα άλλα απειλούμενα είδη!....
Είδα κι εγώ πρώτη φορά στη ζωή μου τσαλαπετεινό.. στην αρχή φαντάστηκα λόγω λοφίου ότι ήταν κορυδαλλός, αλλά άκουσα το χαρακτηριστικό πουπου-πουυουου-που... και κάπου την ψιλιαζόμουν
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαιδί της πολης και μόλις 5 χρόνια αποκεντρωμένη, πρώτη φορά βλέπω άλλο πτηνό εκτός από τα σπουργίτια και τα περιστέρια. Ψέματα, βλέπω και διάφορα μαύρα που έχουν φανταστικό κελάηδισμα κι άλλα μαύρα με άσπρη ουρά, σιγά σιγά τα μαθαίνω.
Ευχαριστώ για την αφιέρωση, χωρίς εσάς δεν θα μάθαινα ότι ο μεσημεριανός φιλαράκος μου θα ήταν τσαλαπετεινός..
Μαριαννα Π
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαριάννα μου σ΄ευχαριστώ για τον καλό σου λόγο!
Ο τσαάπετεινός είναι από τα ωραιότερα πτηνά αν και εγώ όλα τα λατρεύω!....
Να είσαι καλά!
Πόσο ζεί ο τσαλαπετεινός;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλωσα και κατοικώ στην Αθήνα. Τσαλαπετεινό είδα για πρώτη (και μόνη μέχρι σήμερα) φορά στο στρατόπεδο που υπηρέτησα τη θητεία μου στα σύνορα (μεγάλα στρατόπεδα στην επαρχία στα οποία υπάρχουν δάση είναι κάτι σαν Εθνικοί δρυμοί). Τη συνάντησή μας δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Ήταν πανέμορφος και ταχύτατος. Έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Το να αφαιρείται η ζωή από οποιοδήποτε πλάσμα είναι απαράδεκτο. Τα μαύρα πουλιά που καλαιδούν καταπληκτικά είναι τα κοτσύφια (έχουν κίτρινο ράμφος). Πολύ ωραία καλαιδούν και οι γαλιάντρες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδα ένα τέτοιο πανέμορφο Τσαλαπετεινό στο Σχοινιά! Δεν το περίμενα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδα σημερα 28/5/2012 ενα τσαλαπετεινο στην Ελευσινα. πανεμορφο πουλι. εχω ξαναδει εδω πριν λιγα χρονια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχθές το βράδυ μέσα στα πεύκα, και σήμερα το πρωί, δίπλα στην πόρτα του σπιτιού μου, είδα τσαλαπετεινούς στον 'Αγιο Ανδρέα. Ο πρωινός δεν αιφνιδιάστηκε από την παρουσία μου, απλά απομακρύνθηκε λίγα μέτρα, χωρίς να πετάξει. Τον θεώρησα καλό οιωνό!
ΑπάντησηΔιαγραφήWonderfull birds, greeting from Belgium
ΑπάντησηΔιαγραφή΄Στα παρκάκια του Παπάγου έχει τσαλαπετεινούς,κοτσύφια, κουκουβάγιες ή γκιώνηδες (δεν ξέρω γιατί τα ακούω το βράδυ) ...Αλλά οι τσαλαπετεινοί είναι κουκλιά. Εχει επίσης κοκκινολαίμηδες και καποια άλλα γλυκά μικρούλια με κίτρινο και γαλάζιο χρώμα που δεν γνωρίζω πως τα λένε , όποιος ξέρει , ας μου πει....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρυσι είχαμε στην αυλή πολλές συχνές επισκέψεις στην αρχή ενός αρσενικού και μετά και ενός θυληκού. Ήταν καθημερινοί επισκέπτες πρωί απόγευμα και αφού είδα ότι έρχονταν συνέχεια, όταν έβγαινα στην αυλή είχα μαζί και την φωτ. μηχανή, έτσι τους απαθανάτησα. Ήταν πανέμορφα πουλιά και όπως ακριβώς τα περιγράφει ο blogger στις πληροφορίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς φέτος δεν ήρθε κανένα, παρα μόνο κοτσύφια και δεκαχτούρες.
Ζω σε χωριό Κάθε φορά που τα βλέπω δεν ξέρω γιατί αλλά χαίρομαι τόσο Έχουμε διάφορα Μάλιστα κάποτε ήρθε ένα σμήνος παπαγαλάκια (και είμαστε βόρεια) αλλά αυτά είναι πανεμορφα
ΑπάντησηΔιαγραφή