Τα πουλιά μαθαίνουν τραγουδώντας (ΣΠΙΝΟΣ ΠΙΤΣΙΛΩΤΟΣ)

Τα πουλιά μαθαίνουν τραγουδώντας

Το πρώτο γονιδίωμα ωδικού πτηνού ίσως ρίξει φως στην ανθρώπινη ομιλία

Όπως τα μωρά, οι νεαροί πιτσιλωτοί σπίνοι μαθαίνουν να τραγουδούν αντιγράφοντας τους γονείς τους

Ο πιτσιλωτός σπίνος, ένα μικρό πουλί της Αυστραλίας, γίνεται το πρώτο ωδικό πτηνό που αποκαλύπτει το πλήρες γονιδίωμά του.

Τα περίπου 800 γονίδια που σχετίζονται με το πώς το χαριτωμένο πτηνό μαθαίνει να τραγουδάει ίσως αποκαλύψουν νέα στοιχεία και για τις διαταραχές της ανθρώπινης ομιλίας.

Οι νεοσσοί του πιτσιλωτού σπίνου μαθαίνουν να τραγουδούν ουσιαστικά με τον ίδιο τρόπο που τα ανθρώπινα μωρά μαθαίνουν να μιλούν: ξεκινούν βγάζοντας σχεδόν τυχαίους ήχους και συνεχίζουν αντιγράφοντας ό,τι ακούν από τους μεγαλύτερους.

«Η μάθηση του τραγουδιού [των ωδικών πτηνών] είναι εξαίρετο παράδειγμα για όλους τους τύπους της μάθησης» δήλωσε στο Reuters ο Κρις Πόντινγκ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

Η γενετική αλληλουχία του σπίνου και τα πρώτα ευρήματα από την ανάλυσή της δημοσιεύονται στο βρετανικό περιοδικό Nature από διεθνή ερευνητική κοινοπραξία.

Ο πιτσιλωτός σπίνος (Taeniopygia guttata), ένα πολύχρωμο πουλί με βάρος γύρω στα 14 γραμμάρια, γίνεται μόλις το δεύτερο πτηνό με γνωστή γενετική αλληλουχία, μετά τη δημοσίευση του γονιδιώματος του κοτόπουλου το 2004.

Η εκμάθηση των τεχνικών επικοινωνίας στους σπίνους και τους ανθρώπους φαίνεται να ακολουθεί την ίδια διαδικασία, και τα δύο είδη έχουν πολλά γονίδια κοινά.

Αυτός είναι ο λόγος που ο σπίνος-ζέβρα είναι εδώ και χρόνια ένα καθιερωμένο ζωικό μοντέλο για τη μελέτη της ανθρώπινης νευροβιολογίας.

Παρόλα αυτά, η διαλεύκανση της γενετικής βάσης της επικοινωνίας μόνο εύκολη δεν θα είναι: Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες εκτιμούσαν ότι τα γονίδια του σπίνου που σχετίζονται με το τραγούδι τους θα ήταν γύρω στα 100. Η νέα μελέτη όμως εντοπίζει πάνω από 800 γονίδια των οποίων η λειτουργία αλλάζει καθώς οι σπίνοι μαθαίνουν να τραγουδούν.

Ένα ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι πολλές από τις αλληλουχίες που δείχνουν να σχετίζονται με το τραγούδι δεν είναι πραγματικά γονίδια, αλλά αντίθετα βρίσκονται μέσα στο λεγόμενο «άχρηστο DNA».

Οι νέες γενετικές αναλύσεις επιβεβαιώνουν ότι το άχρηστο DNA μόνο άχρηστο δεν είναι.

Περισσότερα στοιχεία για τη γενετική βάση της εκμάθησης της ομιλίας ίσως προκύψουν από το γονιδίωμα του παπαγάλου, το οποίο αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί μέχρι τα τέλη του έτους.

Το διάβασα εδώ

Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ω!!!

που βαθμολογήσατε!...