Τα λόγια πονάνε περισσότερο από τις δαγκωματιές!

ΤΑ  ΛΟΓΙΑ  ΠΟΝΑΝΕ

  ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ  ΤΙΣ 

 ΔΑΓΚΩΜΑΤΙΕΣ

Ακόμα και ο σκύλος ο πιο πιστός φίλος του ανθρώπου μπορεί να γίνει επικίνδυνος, το ίδιο και το δάγκωμά του. Συνήθως ο σκύλος δεν δαγκώνει το αφεντικό του ή άλλους ανθρώπους, εκτός αν τον έχουν εκπαιδεύσει για φύλακα οπότε και επιτίθεται.
Αν πάλι το αφεντικό θέλει να χωρίσει τον σκύλο του από κάποιο προσωπικό λογαριασμό που έχει με έναν άλλο, τότε το πιθανότερο είναι ο σκύλος του να του υποδείξει με μια ωραία δαγκωματιά το κάνε “πέρα”.
Αν όμως ένα σκυλί δαγκώνει αδιάκριτα και χωρίς λόγο, τότε υπάρχουν πολλές πιθανότητες να είναι υδρόφοβο δηλαδή λυσσασμένο και πρέπει να υποβληθεί σε παρακολούθηση από κτηνίατρο.
Οι σοβαρότερες επιπτώσεις μιας σκυλίσιας “δαγκωματιάς” είναι η λύσσα και ο τέτανος.
Αν πέσουμε θύμα τέτοιου περιστατικού θα πρέπει να ενεργήσουμε ως εξής:
*** Αν παρόλο το δάγκωμα, δεν υπάρξει κανένας τραυματισμός, δεν διατρέχουμε κίνδυνο.
*** Αν υπάρξει κάποια επιφανειακή γρατσουνιά ή πληγή, να πλυθούμε με σαπούνι νερό και αντισηπτικό μαζί.
*** Να απολυμάνουμε την πληγή και την γύρω περιοχή με οινόπνευμα ή ιώδιο.
*** Να εξεταστούμε από γιατρό.
*** Αν δεν έχουμε εμβολιαστεί κατά του τετάνου, καλό είναι να το κάνουμε.
Και τα μικρά χαριτωμένα αιλουροειδή βρίσκονται και αυτά “στο ειδώλιο του κατηγορουμένου” μαζί με όλα τα άλλα ζώα σε ότι αφορά τον τέτανο.
Οι γάτες, πέρα από το δάγκωμα, γρατζουνάνε και μπορούν να μεταδώσουν την ασθένεια της γάτας που είναι μια ήπια μόλυνση των γαγγλίων.
Στο σημείο της πληγής δημιουργείται ένας κόμπος με κοκκίνισμα της γύρω περιοχής.
Πολλές φορές ο κόμπος γίνεται φουσκάλα που σκεπάζεται με κρούστα.
Πολλές φορές, μετά την υποχώρηση αυτών των εκδηλώσεων, παρουσιάζεται μια τοπική λεμφαδενίτιδα που μπορεί να είναι ασήμαντη ή να διαπυηθεί, οπότε χρειάζεται μια μικρή χειρουργική επέμβαση για να βγει το πύο.
Σε αυτή την περίπτωση έχουμε πυρετό.
Δεν υπάρχει όμως λόγος ανησυχίας.


Πάντως η συμπεριφορά μας ύστερα από δάγκωμα γάτας, πρέπει να είναι η ίδια με εκείνη που έχει σχέση με τον σκύλο.


http://00357.info/com/index2/animals/default.asp

Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ω !

που βαθμολογήσατε!...

Μπορούν οι γάτες και οι σκύλοι να ζήσουν χωρίς κρέας;

Ποιό είναι το μεγαλύτερο φίδι στον κόσμο;

(Βασιλικός Πύθωνας)

Ο βασιλικός πύθων έχει μήκος 10,5 μέτρα και θεωρείται το μεγαλύτερο φίδι στον κόσμο. Ζει στη Μαλαϊκή χερσόνησο, στην Μπούρμαν, στην Ινδοκίνα και στις Φιλιππίνες.

(Σε άλλη ανάρτηση περισσότερα)

Το δεύτερο κατά σειρά είναι ο ανακόντας.

Ζει στις τροπικές χώρες της Νοτίου Αμερικής και φτάνει τα 7,5 μέτρα.

(Ανακόντας)

Ακολουθεί ο πύθων της Ινδίας, που φτάνει τα 6,5 έως 7,5 μέτρα. Ο πύθων των αφρικανικών βράχων έχει περίπου το ίδιο μήκος.

(Πύθων της Ινδίας)

Ο αδαμαντόστικτος πύθων της Αυστραλίας και της Ν. Γουινέας συχνά φτάνει τα 6 έως 6,30 μέτρα.

(Πύθων της Αυστραλίας)

Ακολουθεί ένα φίδι που για κάποιο λόγο πολλοί πιστεύουν λανθασμένα ότι είναι το μεγαλύτερο στον κόσμο. Είναι ο βόας ο συσφιγκτήρας και το μέγιστο μήκος που μπορεί να φτάσει είναι τα 4,80 μέτρα.
(Σε άλλη ανάρτηση περισσότερα)

(Βόας ο συσφιγκτήρας)

Αυτό το απειλητικό ζώο έχει πατρίδα του το Νέο Μεξικό, την Κεντρική και τη Νότια Αμερική.
(Σε άλλη ανάρτηση περισσότερα)

Η βασιλική κόμπρα, ένα άλλο μέλος της οικογένειας των φιδιών, φτάνει τα 5,40 μέτρα.
(Σε άλλη ανάρτηση περισσότερα)

(Βασιλική κόμπρα)

Τέλος, στις ΗΠΑ συναντάμε τον ανατολικό αδαμαντόστικο κροταλία που φτάνει σε μήκος 2 μέτρων.

Πώς επικοινωνούν οι μέλισσες;

Η γλώσσα των μελισσών είναι γλώσσα αρωμάτων και χορού.

Όταν η μέλισσα έχει ανακαλύψει νέκταρ ή γύρη και επιστρέφει στην κυψέλη, αρχίζει να χορεύει, κάνοντας διαρκώς μικρούς κύκλους στον αέρα.

Ο χορός διεγείρει τις άλλες μέλισσες και τους λέει ότι η μέλισσα που χορεύει ανακάλυψε νέκταρ ή γύρη. Οι άλλες μέλισσες αντιλαμβάνονται το άρωμα της μέλισσας που επέστρεψε, τι έχει βρει, με αποτέλεσμα να γνωρίζουν τι να αναζητήσουν. Αν η μέλισσα χορεύει ζωηρά, αυτό σημαίνει ότι είναι διαθέσιμη πολύ τροφή και όλο και περισσότερες μέλισσες εξάπτονται και θέλουν να βγουν να την αναζητήσουν.

Όλα αυτά συμβαίνουν όταν τα άνθη βρίσκονται σε ακτίνα εκατό μέτρων από την κυψέλη. Όταν η μέλισσα βρίσκει άνθη με τροφή πιο μακριά, επιστρέφοντας εκτελεί άλλο είδος χορού. Αυτή τη φορά αντί να κάνει κύκλους, χορεύει με την ουρά της. Σχηματίζει ένα οκτώ, ενώνοντας δύο κύκλους με ευθεία γραμμή, ενώ ταυτόχρονα κουνά το υπογάστριο ή την κοιλιά της. Εκτός από τις υπόλοιπες πληροφορίες, ο χορός της ουράς πληροφορεί τις συναδέλφους της πόσο μακριά να πάνε και προς ποια κατεύθυνση να πετάξουν. Ο αριθμός των στροφών ανά λεπτό δείχνει την απόσταση. Όσο πιο μακριά, τόσο λιγότερα οκτάρια σχηματίζει. Για παράδειγμα, έντεκα στροφές το λεπτό σημαίνουν απόσταση 2.100 μέτρων. Η γραμμή που σχηματίζουν οι μέλισσες μεταξύ των δύο βρόγχων του οκτώ δίνουν την ακριβή κατεύθυνση προς την οποία βρίσκονται τα άνθη. Μάλιστα, σχηματίζουν αυτή τη γραμμή σε σχέση με τη θέση του Ήλιου στον ουρανό, ώστε οι υπόλοιπες να είναι σε θέση να ξεκινήσουν υπό σωστή γωνία αμέσως.

Γιατί ο δυνατός αέρας φαίνεται να τρελαίνει τους σκύλους και τα άλογα;

Παρ’ όλο που και τα δύο ζώα γίνονται συνήθως πιο νευρικά όταν φυσάει, η εξήγηση είναι διαφορετική για το καθένα.
Οι σκύλοι φαίνεται να απολαμβάνουν τον άνεμο και γίνονται πιο παιχνιδιάρικοι και δραστήριοι, ενώ τα άλογα συμπεριφέρονται σαν να φοβούνται και εκδηλώνουν πείσμα ή δειλία. Αυτή ίσως να είναι η διαφορά μεταξύ του θηρευτή και του θηράματος: ο δυνατός άνεμος μεταφέρει από μακριά τις οσμές, θέτοντας έτσι το άλογο σε κίνδυνο αλλά βοηθώντας το σκύλο να εντοπίσει τη λεία του.
Ωστόσο, το άλογο αρχίζει να τρέχει, με κίνδυνο να κατευθυνθεί προς το σημείο όπου βρίσκεται ο εχθρός του. Μια πιθανή εξήγηση; Το σφύριγμα του ανέμου στα αφτιά του ενδεχομένως να περιορίζει την αντιληπτική ικανότητά του, οδηγώντας το σε σπασμωδικές αντιδράσεις και καθιστώντας το πιο ευάλωτο στο θηρευτή.

Μπορούν οι γάτες και οι σκύλοι να ζήσουν χωρίς να τρώνε κρέας;

Οι σκύλοι θα μπορούσαν να γίνουν... χορτοφάγοι, αλλά οι γάτες έχουν ανάγκη το κρέας ή τουλάχιστον αρκετά από τα συστατικά του.
Δύο από αυτά είναι το αμινοξύ ταυρίνη, που δεν υπάρχει στα φυτά, και η βιταμίνη Α, την οποία οι σκύλοι μπορούν να συνθέσουν από καροτενοειδή των φυτών αλλά οι γάτες προσλαμβάνουν μόνο από το κρέας. Επίσης, οι γάτες είναι ευάλωτες στην έλλειψη του αμινοξέος αργινίνη, το οποίο παίρνουν μόνο μέσα από το –υψηλό σε πρωτεΐνες– κρέας. Αν, λοιπόν, είστε χορτοφάγος και έχετε σκύλο, μπορείτε να προσαρμόσετε τη διατροφή του στη δική σας. Αν όμως έχετε γάτα, συμβιβαστείτε με το γεγονός ότι είναι σαρκοφάγο ζώο!


Από την πολύ ενδιαφέρουσα σελίδα του Focus..........

H ΓΑΤΑ

Η ΓΑΤΑ

(Από τη Βικιπαίδεια)

Η γάτα (Felis catus) ανήκει στην οικογένεια των Αιλουριδών και είναι το πιο κοινά διαδεδομένο κατοικίδιο ζώο. Σχετίζεται με τον άνθρωπο εδώ και τουλάχιστον 9.500 χρόνια. Αυτό πιστοποιείται από σχετική αρχαιολογική ανακάλυψη που έγινε στη Λεμεσό της Κύπρου και ανακοινώθηκε το 2004.
Δεινός θηρευτής, η γάτα κυνηγά πάνω από 1000 είδη ζώων για τροφή. Μπορεί να εκπαιδευτεί με σκοπό την υπακοή σε απλές διαταγές. Οι γάτες επίσης έχει βρεθεί ότι μαθαίνουν να χειρίζονται απλούς μηχανισμούς, όπως πόμολα πόρτας. Τα ζώα χρησιμοποιούν μια ποικιλία φωνών και ένα είδος γλώσσας του σώματος, με σκοπό την επικοινωνία μεταξύ τους. Τα νιαουρίσματα, γουργουρίσματα και μουγκρίσματα είναι από τους πιο γνωστούς τρόπους επικοινωνίας. Οι γάτες είναι ένα από τα δημοφιλέστερα κατοικίδια στον κόσμο, καθώς 600 εκατομμύρια είναι αυτές που ζουν σε σπίτια σε όλη τη Γη. Επίσης, εκτρέφονται και εγγράφονται ως κατοικίδια. Το χόμπι αυτό ονομάζεται "cat fancy". Το 1906 ιδρύθηκε η Διεθνής Ένωση Φίλων της Γάτας (Cat Fancier's Association, αρκτικόλεξο CFA).
Στην Κίνα, οι γάτες εκτρέφονται για το εμπόριο της γούνας τους. Το γεγονός ότι στοιβάζονται σε κλουβιά και θανατώνονται έχει προκαλέσει αντιδράσεις από φιλοζωικές κυρίως οργανώσεις παγκοσμίως .
Μέχρι πρόσφατα, πιστευόταν ότι η γάτα εξημερώθηκε στην αρχαία Αίγυπτο, όπου θεωρούνταν ιερό ζώο. Ωστόσο, τα αποτελέσματα έρευνας του 2007 έδειξαν ότι η καταγωγή όλων των κατοικιδίων γατών πιθανόν ανάγεται σε πέντε αφρικανικές αγριόγατες (Felis silvestris lybica) που έζησαν στην Εγγύς Ανατολή γύρω στο 8.000 π.Χ.


Μέγεθος

Η γενική ανατομία μιας αρσενικής γάτας.
Οι γάτες ζυγίζουν τυπικά μεταξύ 2,5 και 7 κιλών. Ωστόσο, ορισμένες ράτσες, όπως η γάτα του Μέιν (Maine Coon), μπορούν να ξεπεράσουν τα 11,3 κιλά. Ορισμένες γάτες είναι γνωστό ότι μπορούν να φτάσουν και τα 23 κιλά, εξαιτίας της λήψης περισσότερης τροφής. Στον αντίποδα, έχουν αναφερθεί πολύ μικρόσωμες γάτες.
Η μεγαλύτερη γάτα που υπήρξε ποτέ είχε βάρος γύρω στα 21,2 κιλά.

Το θαυματουργό χνούδι!....

ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΑ ΚΑΙ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΙ

Πέρα από το ότι οι ηλικιωμένοι απολαμβάνουν τη συντροφιά των ζώων, ως γενική αρχή, οι γιατροί θεωρούν ότι η φροντίδα των κατοικιδίων είναι η πιό ευχάριστη και υγιεινή ασχολία για τα άτομα της τρίτης ηλικίας. Ενα κίνητρο που τους κρατά σε δράση και εγρήγορση.
Ένας σκύλος, για παράδειγμα, παρακινεί τους γέροντες να κάνουν μακρινούς περιπάτους, να κάνουν θετικές κοινωνικές συναντήσεις στα πάρκα και να δραστηριοποιούνται για την φροντίδα του, όπως για παράδειγμα να επισκέπτονται τον κτηνίατρο και το σούπερ μάρκετ για να προμηθευτούν τροφή. Κιόλα αυτά είναι που δημιουργούν μεγάλα πρακτικά οφέλη για την υγεία.
Ποιά είναι αυτά;
* Ενισχύουν την καρδιά και την αρτηριακή κυκλοφορία. Οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων είναι πιθανό να επιβιώσουν μετά από μιά καρδιακή προσβολή, λένε τα αποτελέσματα αμερικανικών ερευνών. Μελετώντας ανθρώπους που είχαν υποστεί καρδιακή προσβολή, η ερευνήτρια Έρικα Φρίτμαν, διαπίστωσε ότι όσοι καρδιοπαθείς είχαν στο σπίτι τους γάτες και σκύλους παρουσίαζαν καλύτερους δείκτες επιβίωσης, απ΄αυτούς που δεν είχαν. Το συμπέρασμα αυτό, αποδόθηκε καταρχήν στην άσκηση, αφού αποδείχθηκε ότι οι ηλικιωμένοι που είχαν κατοικίδια ζώα, μπορούσαν να ανταποκριθούν καλύτερα στις καθημερινές ασχολίες.
* Ενισχύουν την ευεξία: Το να νοιάζονται για ένα κατοικίδιο και η συντροφικότητα που αυτό μπορεί να προσφέρει, προστατεύει τους ηλικιωμένους από την κατάθλιψη. Μπορεί, επίσης, να παίξει και τον ρόλο ενός "κοινωνικού βοηθήματος", αφού ένα ζωάκι στο πάρκο, μπορεί να σπάσει τον πάγο και να γίνει η αφορμή για μια ωραία συζήτηση, ακόμα και με αγνώστους.
Ερευνητικό πρόγραμμα σε γηροκομεία του Καναδά, απέδειξε ότι η ομάδα των ηλικιωμένων, στους οποίους δόθηκαν παπαγαλάκια αντεπεξήλθαν καλύτερα στην ψυχολογική επιβάρυνση της γήρανσης. Η ρουτίνα, η αίσθηση του σκοπού και ένα αίσθημα εκπλήρωσης, που υπάρχει όταν κάποιος νοιάζεται για ένα κατοικίδιο, δίνει νόημα στις ζωές πολλών απομονωμένων ανθρώπων και βοηθά να καταπολεμηθεί η μοναξιά.
Μήπως ήρθε η ώρα να αποκτήσετε το δικό σας ζωάκι;

Tο θαυματουργό χνούδι!.....

ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΑ

Τα περισσότερα παιδιά λατρεύουν τα ζώα και δεν είναι λίγες οι φορές που ζητούν ένα ζωάκι από τους γονείς τους. Συχνά συμβαίνει να τους παρακαλούν με δάκρυα, να περιμαζέψουν από το δρόμο κάποιο αδέσποτο γατάκι ή ένα τραυματισμένο πουλί..
Το να χαιδεύουν ένα σκυλάκι, λένε οι ειδικοί, ή να κάθονται με τις ώρες χαζεύοντας ένα ενυδρεί, βοηθά τα παιδιά να είναι ήρεμα. Ακόμα το παιχνίδι, αλλά και η απλή συνύπαρξη στο ίδιο σπίτι, έχει "ηρεμιστικό" αποτέλεσμα, αφού χαλαρώνει και ενισχύει τον συναισθηματικό τους κοσμο. Πρόσφατες έρευνες επιβεβαιώνουν ότι οι απουσίες από το σχολείο παιδιών που έχουν κατοικίδια ζώα, είναι λιγότερες.
Οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι τα παιδιά που έχουν κατοικίδια τείνουν να είναι πιό αυτάρκη, πιό κοινωνικά και λιγότερο εγωιστικά από αυτά που δεν έχουν.
Σε γερμανική μελέτη βρέθηκε ότι 9 στους 10 γονείς θεώρησαν ότι ο σκύλος τους έπαιξε εκπαιδευτικό ρόλο για τα παιδιά τους, ενώ 8 στα 10 παιδιά απάντησαν ότι σκύλος τους είναι ο πιό έμπιστος φίλος τους.
Τα κατοικίδια, όμως , ωφελούν και τους εφήβους. Μελέτη σε μεγάλη ευρωπαική πόλη αποδεικνύει ότι νεαρά άτομα που έχουν σκύλους είναι πιό ικανοποιημένα από την ζωή και έχουν πιό θετική σχέση με τους ενήλικες. Ειδικά η συναναστροφή με σκύλους έχει αποδειχθεί ότι συντελεί στην πρόληψη της εγκληματικότητας και είναι μοναδικό αντίδοτο κατά των ναρκωτικών.
Στο νοσοκομείο για παιδιά "Great Ormond Street Children's Hospital" του Λονδίνου, οι εβδομαδιαίες επισκέψεις από κατοικίδια, βοήθησαν τα παιδιά να ξεπεράσουν την κατάθλιψη που προκαλούν η παρατεταμένη νοσηλεία και οι δυσάρεστες, αλλά και πολλές φορές επώδυνες θεραπείες στις οποίες υποβάλλονται. Η παρουσία σκύλου σε τάξη με παιδί με μαθησιακές δυσκολίες, συνέτεινε στην καλύτερη διατήρηση της προσοχής και του ενδιαφέροντος του
Πολλοί γονείς, ωστόσο, διστάζουν κάποιες φορές και από διάθεση να προστατεύσουν τα παιδιά τους από τη θλίψη που μπορεί να τους προκαλέσει η απώλεια του αγαπημένου τους ζώου, εάν κάποια στιγμή φύγει από την ζωή.
Κι όμως. Η εξοικείωση με την ιδέα της φθοράς και του θανάτου, είναι επώδυνη, αλλά πολύ χρήσιμη και διδακτική διαδικασία, που συμβάλλει στην ωρίμανση των παιδιών, λένε οι ψυχολόγοι.
Σημαντικό ρόλο μπορούν να παίξουν τα κατοικίδια, επίσης, και στην περίπτωση του θανάτου ενός αγαπημένου μέλους της οικογένειας. Ενας τριχωτός φίλος, μπορεί, όπως λένε, να βοηθήσει τα παιδιά να συμβιβαστούν ευκολότερα με την απουσία και να ελαφρύνει τον πόνο τους.