ΟΙ ΔΕΚΑ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ ΠΑΠΑΓΑΛΩΝ
Γραμμένες από την οπτική γωνία ενός παπαγάλου
1) Ή Ζωή μου είναι πιθανόν να διαρκέσει 10 ή και περισσότερα χρόνια. Οποιοσδήποτε χωρισμός από σένα θα είναι επίπονος για μένα.
Θυμήσου το αυτό πριν με πάρεις στο σπίτι σου για κατοικίδιο.
2) Δώσε μου χρόνο για να καταλάβω τι θέλεις από μένα.
3) Να έχεις εμπιστοσύνη σε μένα. Αυτό είναι σημαντικό για την ευτυχία μου.
4) Να μην παραμένεις θυμωμένος μαζί μου για πολύ, και μη με κλειδώνεις σε ντουλάπες ή δωμάτια ή ακόμα και στο κλουβί μου για τιμωρία. Εσύ έχεις την δουλειά σου, τους φίλους σου, την οικογένειά σου. Εγώ έχω μόνο εσένα.
5) Μίλα μου. Ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνω τις λέξεις σου, καταλαβαίνω την φωνή σου και τον τόνο της όταν μου μιλάς και αυτό με ευχαριστεί.
6) Θα πρέπει να ξέρεις και να το έχεις στο νου σου συνεχώς το πως μου φέρεσαι, γιατί δεν ξεχνάω ποτέ.
7) Θυμήσου πριν με χτυπήσεις ότι έχω ένα ράμφος πολύ δυνατό που μπορεί εύκολα να συνθλίψει τα κόκκαλα του χεριού σου. Εχω επιλέξει όμως να μη σε δαγκώσω.
8) Πριν με κατηγορήσεις για μη συνεργάσιμο, επίμονο ή οκνηρό, αναρωτήσου εάν κάτι με ενοχλεί. Ισως δεν τρώω τα σωστά τρόφιμα ή ήμουν κλεισμένος στο κλουβί πάρα πολλές ώρες.
9) Φρόντισέ με όταν γεράσω. Κι εσύ κάποτε θα γεράσεις.
10) Να είσαι μαζί μου στο τελευταίο μου ταξίδι. Μην πεις ποτέ, δεν αντέχω να το βλέπω να πεθαίνει ή ας συμβεί όταν δεν θα είμαι εδώ. Όλα είναι ευκολότερα για μένα αν θα είσαι εκεί......
Θυμήσου.... Σ΄ ΑΓΑΠΑΩ.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναστασία μου κατά λάθος αφαίρεσα το σχόλιό σου....Ξέχασα ότι εσύ είχες αφαιρέσει το διπλό και αφαίρεσα και εγώ το άλλο....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤαπεινά συγγνώμη......:))
Με αγάπη....
Γνώρισα τους ανθρώπους και αγάπησα τα ζώα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην αγάπη μου Αναστασία μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΕ ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ,ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΜΠΗΚΑ.........
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπύρο σ΄ευχαριστώ πολύ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποτε είχα στο ιατρείο της μητέρας μου δυο παπαγαλάκια, τον Πέπε και η Μίτση, στα 5 χρόνια η Μίτση αρρω΄στησε και πέθανε και ο Πέπε μελανχόλησε, πήγα λοιπόν και του αγόρασα ένα καινούργιο ταίρι.Όταν το έφερνα στο κουτί έκαμνε σαν τρελλός που την άκουγε ,όταν όμως την είδε μέσα στο κλουβίο τους πήγε σε μια γωνία και δεν ξανακουνήθηκε.Την άλλη μέρα τον βρήκαμε νεκρό.Αν θες το πιστεύεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχτίδα μου το πιστεύω .....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πλάσματα που και τα γνώρισα από κοντά εδώ και 5 περίπου χρόνια κατάλαβα ότι είναι αξιαγάπητα και πανέξυπνα....
Σ΄ευχαριστώ που ήρθες...
Να είσαι καλά.